Ustawa o broni i amunicji
Ustawa o broni i amunicji w Polsce z 21 maja 1999 roku jest podstawowym aktem prawnym regulującym kwestie związane z posiadaniem, nabyciem, przechowywaniem oraz używaniem broni i amunicji na terenie Polski. Ustawa ta ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa obywateli poprzez określenie procedur, jakie należy przeprowadzić przed uzyskaniem prawa do posiadania broni.
Ustawa ta wymaga od każdej osoby chcącej posiadać broń uzyskania odpowiedniego zezwolenia, które jest wydawane przez władze państwowe po spełnieniu określonych warunków. Wymagane dokumenty i procedury różnią się w zależności od kategorii broni, jaką dana osoba chce posiadać, a także od celu, dla którego broń ma być użyta.
Kategorie broni, jakie zostały wprowadzone przez ustawę, umożliwiają klasyfikację poszczególnych rodzajów broni oraz określenie, kto ma prawo do ich posiadania i używania. Kategorie te to m.in.: broń palna, broń biała, a także przedmioty, które w połączeniu z innymi przedmiotami lub substancjami mogą stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego.
Ustawa o broni i amunicji określa także, w jakich sytuacjach można używać broni oraz jakie sankcje grożą za nieprzestrzeganie przepisów dotyczących posiadania i używania broni. Przewiduje ona m.in. kary grzywny oraz kary pozbawienia wolności za nielegalne posiadanie, nabycie lub używanie broni oraz amunicji.
Poniżej link do aktualnej (27.03.2023r.) ustawy o broni i amunicji:
https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19990530549/U/D19990549Lj.pdf
